اهمیت درمانی تعریف هذیانها در این است که ما را از وجود تغییرپذیری فردی در ویژگیهای تجربه هذیانی آگاه میسازد (به جدول ۱-۱ نگاه کنید). هذیانها، یقینا هویت پیوستهای ندارند و پدیدهای پیچیده و چند بعدی هستند (گرتی و همسلی، ۱۹۹۴؛ به نقل از فریمن، ۲۰۰۷). مفهوم ضمنی آن این است که نمیتوان به سادگی به این سؤال پاسخ داد: «چه چیزی باعث هذیان میشود؟». در عوض درک تمام ابعاد تجربهی هذیانی لازم است: علت محتوای یک هذیان چیست؟ چه چیزی باعث میزان پافشاری بر باور میشود؟ چه چیزی باعث میشود این مقاومت، تغییر کند؟ چه چیزی باعث پریشانی ناشی از هذیان میشود؟ میبینیم که عوامل متفاوتی در ابعاد مختلف تجربهی هذیانی دخیل هستند. پژوهشهای اندکی در مورد دلایل ابعاد متفاوت تجربهی هذیانی انجام شده است. مطالعات معدودی، پافشاری بر عقیدهی هذیانی (فریمن و همکاران، ۲۰۰۴؛ گوتی و همکاران، ۲۰۰۵) و پریشانی ناشی از هذیان (فریمن و گوتی، ۱۹۹۹؛ فریمن، گوتی و کوپیرز، ۲۰۰۱) را مورد توجه قرار دادهاند.
مفهوم ضمنی این مسأله در کار بالینی این است که متخصصین بالینی میبایست همراه با مراجع در مورد جنبهای از تجربه هذیانی که امیدوارند در طول دوره درمان تغییر کند، فکر کنند و براساس آن طرح درمانی خود را فرمول بندی نمایند (بیرچ وود و ترور، ۲۰۰۶).